O mnie

Nazywam się Agnieszka Szmit i cieszę się, że mogę Cię powitać w mojej galerii Srebrny Kot. Znajdziesz tu srebrną biżuterię wykonywaną przeze mnie w technice Metal Clay. Tę niezwykłą technikę poznałam w 2009 roku i wtedy też ukończyłam pierwszy poziom zaawansowanego kursu Art Clay.

Praca z glinką metalu, np. srebra lub brązu, daje wspaniałe i bogate możliwości twórcze, które tak naprawdę, poza kreatywnością i warsztatem autora, nie mają wielu innych ograniczeń.

Moimi ulubionymi motywami są odniesienia do szeroko rozumianego świata Natury.

Wszystkie prace tworzone przeze mnie w tej technice powstają w oparciu o mój autorski projekt, najczęściej w pojedynczym egzemplarzu i wykonywane są od podstaw ręcznie.

Jak powstają moje prace?

Najpierw w myślach rodzi się pomysł. Nieco realniejszy kształt przybiera on w postaci szkicu na papierze, a potem już czas na prawdziwą magię, gdy ze srebra lub brązu w postaci glinki* ręcznie formuję pożądaną formę, nadaję jej zamierzony kształt, nieraz w niej rzeźbię oraz dopracowuję szczegóły pilnikiem i papierem ściernym.

Po dokładnym wysuszeniu przychodzi czas na najbardziej magiczny moment w całym procesie tworzenia: forma, która po wyschnięciu przypomina gips, trafia do pieca i tam w wysokiej temperaturze glinka do końca traci wodę, spalają się substancje wiążące i już po wyjęciu z pieca otrzymuje się niemal to, o co chodziło, czyli przedmiot z czystego srebra (lub innego metalu w zależności od rodzaju glinki), twardy i metaliczny. Pozostaje jeszcze doszlifowanie, by oczom ukazał się jego srebrny połysk. Na tym etapie można ten przedmiot zmatowić lub wyszlifować na wysoki połysk, można go również zaoksydować, aby wydobyć jego fakturę.

*Srebrna glinka (art clay silver) to plastyczna masa złożona z cząsteczek srebra, organicznego spoiwa oraz wody. Najczęściej pracuje się z glinką w formie bloku; przypomina ona wtedy plastelinę - można ją formować, wycinać, lepić, kształtować, nadawać jej fakturę i obrabiać na wszelkie możliwe sposoby, jakie tylko podsunie wyobraźnia. :) Gdy glinka będzie zawierać znacznie więcej wody niż jej odmiana w bloku, wówczas zyska konsystencję pasty - doskonałego środka m.in. do napraw, łączenia ze sobą poszczególnych elementów, wyrównywania powierzchni, nadawania faktury czy tworzenia wzorów.

W trakcie schnięcia odparowuje woda, a przedmiot trochę się kurczy. Po wyschnięciu glinka staje się podobna do gipsu i jest bardzo krucha, dlatego z przedmiotem, z którym się pracuje, należy obchodzić się niezwykle ostrożnie. Na tym etapie możemy nasz przedmiot poddawać dalszej twórczej obróbce, takiej jak np. rzeźbienie. Jest to również odpowiedni moment, aby spiłować pilnikiem czy wyszlifować papierem ściernym wszelkie nierówności.

Praca z brązem - używam glinki Goldie Bronze - nie licząc kilku czysto technicznych różnic, wygląda bardzo podobnie.